In 1850 stond er op deze plek al een windkorenmolen. Deze is gesticht door de scholteboeren van Winterswijk. Toen deze werd gebouwd waren de molenaars uit de omgeving zeer bevreesd dat zij van het nieuwe muldersbedrijf ernstige concurrentie zouden ondervinden. Naar men zegt is zo de naam voor deze molen "De Vrees” ontstaan. Deze molen is in 1878 afgebrand.
In de periode na 1938 is er niets met de molen gedaan. De molen raakte steeds meer in verval. In 1976 echter waren er plannen om de molen te restaureren. Molenmaker Beckers uit Bredevoort heeft een begroting voor de restauratie opgemaakt en de bedoeling was dat in juni of juli hiermee begonnen zou worden.
Omdat het financiële plaatje niet rond gemaakt kon worden, ging de restauratie helaas niet door.
Molen De Vrees, tegenover de Berkhof, een markant punt voor Winterswijk wordt gesloopt in augustus 1983. Na veel vergaderingen en geharrewar met de gemeente besluit de gemeente toch dat de molen afgebroken moet worden.
De Gelderlander van zaterdag 26 februari 1983 vermeldde:
“CDA wil molen aan de Waliënsestraat zo snel mogelijk kwijt. Een raadslid stelde dat het een doorn in het oog was voor Winterswijk, mede door de slechte bouwkundige staat en dat deze zo snel mogelijk moest verdwijnen”.
De in 1982 opgerichtte Stichting Vrienden van de Winterswijkse Molens verzette zich hevig tegen dit besluit en bood de gemeente een bedrag van 2500 gulden aan voor het stuk grond met de daarop staande windkorenmolen “De Vrees”.
Ook de bewoners van de Bloemstraat en bewoners van de Vrees willen graag dat de molen blijft waar hij is en ook gerestaureerd wordt. Hiertoe hebben zij een handtekeningenactie op touw gezet. Maar helaas had dit ook geen positief effect.
Vervolgens is door de Stichting Vrienden van de Winterswijkse Molens samen met een aantal mensen van de Geldersche Molencommissie gekeken naar een lokatie om deze molen te behouden voor de Winterswijkse gemeenschap. Dit liep ook op niets uit.
Molen “De Vrees” wordt gesloopt in augustus 1992.
Citaat van Heijdra Sr.: “Op 7 augustus ’s morgens 07.00 uur reed de voorman van molenmakerij van de Fa. Endendijk uit Terschuur het terrein op van molen “De Vrees” vol met gereedschap: takels, dommekrachten etc. Nadat de molen kaal was gemaakt, kwam de zware kraan uit Barneveld bij de molen om de kap te lichten en het in goede staat verkerende eikenhout en achtkant van de belt te ontdoen. De volgende dag omstreeks 15.30 uur was men gereed voor de laatste fase en werd alles op een dieplader geladen”.
Zeer tevreden met een gevoel van trots reden de Kootwijkerbroekers met de molen weg, weemoedig nagekeken door de Winterswijkse molenvrienden.
Op de website van de Puurveense Molen in Kootwijkerbroek staat het volgende te lezen.
“In 1990 werden we attent gemaakt op molen De Vrees in Winterswijk. Bij een bezoek in datzelfde jaar troffen we de molen al behoorlijk onttakeld aan.
Toen Ede op niets uit liep zijn we dus in overleg gegaan met de heer Klein Poelhuis die eigenaar was van molen De Vrees. Ons verplaatsingsverzoek werd door de gemeente Winterswijk geaccepteerd.
In Winterswijk was beperkte tegenstand tegen de verplaatsing. De plaatselijke culturele vereniging gaf ons schriftelijk te kennen geen mogelijkheden tot restauratie in Winterswijk te zien en wenste ons het beste er mee.
Begin 1992 kocht Stichting De Puurveense molen voor ƒ 1,– de molen van de heer Klein poelhuis en op 7 en 8 augustus 1992 is de molen in Winterswijk gedemonteerd. Met veel vrijwilligers zijn we daar naar toe
gegaan. Bedrijven als de Barneveldse Kraanverhuur, Van den Brink Transport en Broekhuizen shovel-verhuur stelden hun materieel beschikbaar. Onder leiding van Nico van Koerten (toen molenmaker bij Endendijk) en Jan Heijdra werd alles nauwkeurig gedemonteerd en naar Kootwijkerbroek gehaald.”
Vervolgens heeft de molen jarenlang onder dekzeil in een schuur in Zwartebroek gelegen. Pas in maart 2015 werd er een definitieve plek voor het bouwen van de Puurveense Molen gerealiseerd.
In december 2015 was de molen maalvaardig en kon er gedraaid worden.
